İKİNCİ DEVE OLAYI

kim bana dokundu bilmem yewe

anlamadım ama olsun be herkese mutluluklar aslında kanal d hbr deilim ben aslında adımı vermek istemedim toplumu yanlış yönlendiren atasözlerini arıyorum. 03.10.2009 tarihinde yazdım ama şu tarihte tekrar bu yorum sitesine gireceğim lütfen ben,m dediğimi açıklayınız bu tarihte 10.10.2009 tarihinde tekrar bakıcam lütfen cavabınız...........

Nedense hava yolları ile ilgili kuruluşların deve kesmesi moda haline gelmek üzere. Bütün medya kuruluşları bunu skandal olarak vermişler oysa deve keserek şöyle bir mesaj vermek istiyor olabilirler...Yok deve....Yani artık deve yok, onun yerine uçaklar var, hangi devirde yaşıyoruz, bakın hepimiz çağ atladık, artık deve yerine uçakları kullanıyoruz, o nedenler develeri kesip yerine uçakları alıyoruz. O eskidenmiş deveyle yolculuk etmek..Bu nedenle burada kesilen develeri kurban olarak algılamamak gerek. Burada yaptığımız gericiliğe karşı bir harekettir, deveden uçağa geçişimizin simgesel ifadesidir... Nede olsa yok deve....Yani artık ulaşımda develer yok... Yalnız fotoğraf bildiğimz fotoğraf, devenin önünde eli bıçaklı, önlüklü bir kasap, arkasında bundan kaç kilo et çıkar diye bekleyen insanlar grubu.. Ulaşımda develer yok dedim ama biz bu develeri aslında İstanbul trafiğinde kullanabiliriz, belki mevcut trafikten daha hızlı giderler. 3 saatte istanbulun bir yakasından diğer yakasına giden insanları düşünüyorum da, her birine birer deve tahsis edeceksin, hörgüç sayısına göre iki kişi de alabilirler sanırım...Önün de de onu kesen beyaz önlüklü kasap yulardan tutmuş trafiği rahatlatıyor falan... Yok deve mi? peki öyle olsun.... Bir de deveyi kesen belli, Acaba İstanbul Trafiğini kesen ne?

Gazeteciliği şirketlerle iyi ilişkiler kurmakta aracı olarak kullanıp para kazanmak adına kalemini kıranlara, olumsuzları görmeyenlere, olumluları abartarak şakşakcılık yapanları tanıyoruz. Sivrisineklerin seçme şansı yok, ama gazeteciler sivrisinek olmamayı seçebilir" Şirket güdümlü haberciliğin, otosansürün, refleks olarak güçlü olanın yanında duranların, ayrımcılığın her türünün hiç yadırganmadığı basınımızın görev bilinci etrafında bir duyarlılık yaratmaya çalışması gerek. Gazetecinin ahlâki ölçütleri üstüne magna carta'lar yazıp bir ateşkes çağrısı karşısında kirli ve sinik bir dilin ardına saklanıp 'şirketlerin yüce menfaatlerinin' sözcülüğünü üstlenmek, yangına körükle gitmek, örtbas edilmesine âli makamlarca karar verilmişleri coşkulu bir gönüllülükle örtbas etmek gazetecilik değildir. Gazeteciliği birilerinin çığırtkanlığı zannedenler, gazeteci her anketin kötü, güvenilmez adamı çıktığında biraz olsun kendilerini ve mesleklerine olan borcu sorgulamak zorunda. Jerome Lawrence ve Robert E. Lee'nin 1955 tarihli 'Maymun Davası' adlı oyununda bir gazeteci, gazetecinin görevini tanımlar. Herkesin kulağına küpe olsun. Bu tanımı, hazmetmekte hâlâ zorluk çekenlere hatırlatmak isterim: "Gazetecinin görevi yaralanmış olanı rahatlatmak, rahat olanıysa yaralamaktır."

İnsanlar dönemleri yaşarken insan fıtratındaki bir zaafa mağlup olmaya başlıyor. Kerameti kendinden menkul zannetmeye başlıyor. Allah'ın çok özel bir kulu olduğunu, zaten insanlara bir lütuf olarak yaratıldığını düşünmeyi alışkanlık haline getiriyor. Önceleri "Ainesi iştir kişinin lafa bakılmaz" diye düşünürken yavaş yavaş "Ainesi laftır kişinin işe bakılmaz" diye düşünmeye başlıyor. Her türlü haberi verdiklerinde bir başarı olarak gösterip katiyen yanlış yapmadığına inanıyor. Çevresinde uyarmaya kalkan olursa onun düşman olduğunu düşünüyor. En ufak bir eleştiriye bile tahammül edemez hale geliyor. Çok çabuk sinirleniyor. Rahat küfrediyor, ne yaptığını bilemiyor. Sağda solda zaten çok özel bir geçmişe sahip olduğunu anlatmaya başlıyor. Geçmiş performansının yüceliğini sayıp duruyor. İşte bu dönemde o kişide ego şişmesi başlıyor. Dünyayı kendisinin yarattığını, dünyanın kendisi etrafında döndüğünü sanan bu insanlarda ego şişmesi giderek ruh patlamasına dönüşüyor. Ruhu patlamış kişi de artık eski performansını gösteremez hale geliyor. Zaten, ona buna laf yetiştirmekten iş yapmaya vakit kalmıyor. İş yapamamak, bundan dolayı daha da beter eleştirilmek, bu insanları iyice kızdırıyor. Bunun içindir ki büyük şirketler, büyük bankalar, ne kadar başarılı olurlarsa olsunlar, genel müdürlerini 4-5 yılda bir değiştirirler.

gelecekteki airport tv yayın akışıdır 07.00: Günaydın programı, 08.30: Deve güreşleri başlıyor tanıtımı, 09.00: İlan vermemek için direnen Thy ve sabiha gökçene sallamalar(1945 kez tekrar), 10:00: Uygulamalı deve kesimi, 11:00 Biz kimiz adlı ahkam kesme özel programı, 12.00 Ara haberler, 12.05: Belgesel deve çiftliklerini gezelim görelim, 13.00: Ara haberler, 13.30: Geyik muhabbetleri(975 kez tekrar), 14.30: Deve kesimi haberini ilk biz verdik söyleşisi(2045 kez tekrar), 15.00 THE CAMEL adlı yabancı sinema, 17:00 İbrahim Tatlısesten mangal keyfi, deve eti nasıl pişirilir teknikleri, (344 kez tekrar) 19.00: Ana haber bülteni, 20.00: İlan verenleri övücü, vermeyenleri yerici program(2640 kez tekrar), 20.30: Sponsor bulma teknikleri(183 kez tekrar), 21.30: Türk sineması işte hendek işte deve adlı film, 22.30: Kendin çal, kendin oyna tartışma programı,(3034 kez tekrar) 23.00: Air star-yarışma…

Hürriyet yazarı Yonca Tokbaş deve kesilmesini köşesinde "Nasıl insanlarız ki, bir uçak için deve kurban edebiliyoruz" diye eleştirdi. İşte o yazı Okuyup da okumaz olsaydım dediğim, görüp de görmez olsaydım dediğim haberler yüzünden yine bu haldeyim... Çok sinirli! Kimse kötü haber okumak istemiyor. Ben de istemiyorum. İyi de, Haberlerin kötü olması, olanların kötü olması yüzünden. Bizim kötü insanlar olmamız yüzünden! Yoksa hangi insan sürekli kötü haber yapmak ister ki! Hangi insan evladı bir ülkede bu kadar kötü, insanın içini kaldıran, ruhunu çökerten olay olsun ister ki... Ama var işte. Var da var! Nasıl insanlar yetiştiriyoruz biz bu ülkede? Nasıl insanlar yetiştiriyoruz ki, ne insana, ne hayvana, ne doğaya saygı ve sevgisi var! Neyi severiz biz? Neye saygı duyarız? Bu nasıl bir insanlık diyarı? Nasıl insanlarız ki, bir uçak için deve kurban edebiliyoruz!

Turkuaz ve Airporthaber'in 30 Kasım 2008 Pazar günü Aydın'ın Ömerbeyli köyünde yapılacak olan geleneksel deve güreşi yarışmalarında sponsor olmalarını istiyoruz. Birinciye uçak maketi veya bilet verirsek deve güreşlerine ilgiyi de büyütürüz. 30 Kasım 2008 Pazar günü Aydın'ın Ömerbeyli köyünde yapılacak olan etkinlikle start alacak olan Ege'nin Deve Güreşleri 8 Mart 2009 Pazar Günü İzmir'in Ödemiş İlçesinde yapılacak olan güreşlerle sona erecek. Yörük kültürünün bir parçası olarak bilinen Ege Bölgesi'nin geleneksel kış spor eğlencelerinden Deve Güreşi etkinlikleri bu sezon 30 Kasım 2008 Pazar günü Aydın'ın Ömerbeyli köyünde başlayacak. Tam 16 hafta boyunca her hafta sonu Ege'nin dört bir yanında gerçekleştirilecek olan etkinliklerde güreş develerinin olası sakatlanmaları ve yaralanmaları na karşı güreşlerde veteriner bulundurma zorunluluğu bu sezonki etkinliklerde uygulamaya koyulacak. Ayrıca vatandaşlar için de ambulans ve sağlık ekibi bulundurma zorunluluğu da bu sezonki etkinliklerde başlayacak. Valiliklerin başkanlığında oluşturulan komisyonca belirlenen Deve Güreşi Takviminde etkinliklerin çakışmaması için komisyonlar arasında görüş alış verişi yapılırken bir birine yakın ilçe ve yerleşim alanları arasında güreşlerin aynı tarihe getirilmemesine özen gösterildi.

BUGÜN NİHAT SIRDAR AKŞAMDA KÖŞESİNDE DEVE YAZISINI YAZMIŞ BİLGİNİZE SUNULUR

deve kurban edilmesi hikayesi bana 'deveye sormuşlar boynun neden eğri diye, nerem doğru ki demiş' atasözünü hatırlattı nereleri doğru ki