İşte Can Ataklı'nın yazısı:
Uçakta “Kürtçe anons”
Televizyonlarda “Kürt açılımı” programlarından geçilmiyor. Neredeyse günün her saatinde bir ekranda “Kürt açılım” tartışmasına rastlamak mümkün.
Zaten Başbakan Erdoğan da hemen her gün bu konuda konuşuyor, hepsi de canlı yayınlanıyor.
Gerek Başbakan gerekse bu programlarda nedense kimse sorunu açıklığı ile ortaya koymak istemiyor ve somut bir talep ortaya koymuyor. Konu hakkında fazla bilgisi olmayanlar neredeyse Kürtlerin sadece Güneydoğu Anadolu’da kıstırılmış, dillerini konuşamayan, vatandaşlık haklarının hiçbirinden yararlanamayan, keyfi biçimde işkenceden geçirilen, öldürülen, yok edilmek istenen bir halk olduğu zannına kapılır.
Bu sağlıklı bir gelişme değil.
Geçenlerde bir kanalda konuşan bir Kürt temsilcisi “gasp edilen haklarını” ve “nasıl baskı altında tutulduklarını” anlatırken “Örneğin” dedi “Diyarbakır’a giden uçaklarda Türkçe ve İngilizce anons yapılıyor. Benim bölgemin vatandaşları bu çok hayati uyarıları anlamıyor” dedi.
Geçenlerde “Kürtçe’den başka dil bilmeyenlerin sayısını ortaya çıkaralım” diye yazmıştım. Çünkü en azından 80 yıldır “mecburi” olan ilköğretimden geçmiş bir Türkiye’de “Türkçe’yi anlamayan” sayısının çok az olduğunu düşünüyorum.
Gelelim konumuza; Sivil havacılık kuralları çok açıktır. Uçaklarda anonslar öncelikle o ülkenin resmi diliyle sonra da bütün dünyanın ortak dili kabul edilen İngilizce yapılır. Bunun dışında pek çok havayolu uluslar arası seferlerde kendi dillerini ve İngilizce’yi kullandıktan sonra yolcu durumuna göre gidilen ülkenin dilinde de “kısa” bir anons yaparlar.
Uçak kule konuşmaları ise uluslar arası tüm uçuşlarda İngilizce’dir .
Eğer Diyarbakır’a giden uçaklarda Kürtçe anons yapılması bu kentin “yabancı bir ülke” olduğu sonucunu doğurur ki, bunun demokrasiyle, insan haklarıyla ve devlet kavramıyla bir ilgisi olamaz.
“Kürt açılımını” bir “Kürt fetişizmine” dönüştürmek isteyenlerin “masum” adı altında dile getirilen taleplere daha dikkatli yaklaşmaları gerekir.
Can Ataklı-Vatan
0
0
