Dernek, Osmanlı Kadınlarının Avrupalı hemcinslerinden geri kalmadıklarını ispat etmek için Belkıs Şevket’in uçuş önerisini dikkate aldı. I. Kolordu komutan vekili Cemal Paşa’ya öneri sunulduğunda, derhal kabul ve destek gördü. Öte yandan dernek, bu uçuşla orduya uçak alım kampanyası düzenlerken, bir üyesinin uçmasıyla İstanbulluların da ilgisini çekmeyi hedeflemişti.

Ayastefanos (Yeşilköy) Tayyare Mektebi komutanı Binbaşı Veli Bey’e verilen emirle uçuş günü kararlaştırıldı: Bazı kaynaklara göre 30 Kasım, diğerlerine göre 1 Aralık veya 2 Aralık 1913 günü Belkıs Şevket Hanım, babası ve dernek üyesi 16 hanım arkadaşıyla birlikte trenle Ayastefanos’a (Bugünkü Yeşilköy) hareket ettiler. Oradan da üç arabayla Tayyare Mektebi’ne saat 13.00’de vardılar. Arabalar derneğin bayrağı, kırmızı rozetler ve beyaz-kırmızılı flamalarla süslenmişti…

Belkıs Şevket uçuşunu, o zamanlar üsteğmen rütbesindeki Fethi Bey’le yapacaktı. Fethi Bey’le karşılaşınca Belkıs Hanım’ın ilk sorusu, havanın uçuşa uygun olup olmadığı idi… Çünkü uçuştan bir gün evvel alçak basınç, şiddetli lodos rüzgârı ve yağmur İstanbul’da etkili olmuştu. Neyse ki ertesi günü hava açmıştı. Fethi Bey bu mevsimde havanın daha iyisinin can sağlığı olduğunu söyledi. Binecekleri uçağın adı “Osmanlı” olup, Sultan Reşat tarafından orduya hediye edilmişti. İki kişilik Fransız yapımı Deperdussin tipi uçağın tahta iskeletten gövdesi, bir tür selülozik astar olan emayitle sertleştirilmiş branda beziyle kaplanmış olup, tek motoru vardı. Motorun gücü 70HP de ve sıfır rüzgâr koşulunda 110km/saat hız yapmaktaydı. Ayrıca uçakta sürat saati, takometre, saat, pusula gibi temel uçuş aletleri yoktu. Ön koltukta rasıt, arkada pilot oturuyordu. “Koltuk” denilen nesne aslında ağaç iskeletin hasır tellerle örülmesinden oluşan sabit, ufak bir iskemleydi.

Belkıs Hanıma pilotları soğuk ve rüzgârın etkisini azaltan (hem de yepyeni) deri üstlük (havacı muşambası), kafasına çok büyük gelen başlık ve içine yünden ayrı bir başlık, gözlerine yine havacıların kullandığı özel uçuş gözlüğünü takmıştı. Tuhaf bir görünüme bürünen Belkıs Hanıma arkadaşları, gülerek tepki verdiler. Daha sonra anılarında, içine üşümemek için dört tane fanila giydiğini de belirtecekti. Ön koltuğa oturmadan önce dernek üyeleriyle toplu bir resim, oturduktan sonra Fethi Bey’le ayrı bir resim çekildi. Belkıs Şevket Hanım yerine oturmadan önce kısa bir konuşma yaptı. Özet olarak sözleri: “Kadınlık cesur olmalı, kutsal vatanımızı cesaret kurtarır. Kadınlık ancak cesaretle yükselir.” Ayrıca koltuğa oturduktan sonra kucağına havadan atacağı kartlarla dolu sepeti yerleştirmişti.

Saat 15.14’te Fethi Bey’in kumandasında uçak havalandı. Bu esnada dernek üyeleri ve diğer seyirciler (okul müdürünün hanımı, babası vb.) olayı alkışlarla kutladılar. Uçak önce Bakırköy istikametine yöneldi. Yeterli yüksekliğe ulaşan uçak, tekrar okul istikametine döndü. Okulun üzerinden geçiş yaptıktan sonra Beyazıt semtine doğru uçuşuna devam etti. Ardından Beyoğlu, Pangaltı, Hürriyet Tepesi rotasında gözlerden kayboldu.

İstanbul’un üzerinden uçarken Belkıs Şevket Hanım, dernek üyelerince yazılmış ve kırmızı-beyaz kordelalarla bağlanmış kartları şehrin üzerine attı. Kartlarda, günümüz Türkçesiyle “Osmanlı Kadınlarının Hukukunu Savunma Derneği üyesi ve Kadınlar Dünyası Dergisi yazarlarından Belkıs Şevket, Osmanlı ve İslam Kadınlığı havada uçarken (Kadınlar Dünyası) adı ile ordumuza bir uçak armağan etmesini, din ve mezhep ayırımı yapmaksızın Osmanlı Kadınlığından bekler” ifadesi yer almaktaydı.

Fethi Bey uçağı saat 15.57’de Tayyare Mektebi alanına indirdi. Uçuş toplam 43 dakika sürmüştü. Belkıs Şevket uçuşun anı ve duygularını, Kadınlar Dünyası dergisinde, “Uçarken” isimli yazısında yayımladı. Yazıdaki en belirgin hususlar, uçuşun çok kısa sürmesinden kaynaklanan hüzün, havadan şehrin görüntüsünün güzelliği ve çok üşümesidir. Belkıs Şevket’in yazısına göre uçuşta rüzgârın etkisiyle kolunu zorlukla hareket ettirebildiğini, çok üşüdüğünü ama en çok başının etkilendiğini, ara sıra motordan sıçrayan benzin ve yağ damlalarının gözlüğüne geldiğini anlatmıştı. Bunları temizlemekte güçlük çektiğini anılarında belirtmişti.

Uçuştan sonra İstanbul gazetelerinde uçuşla ilgili birçok yazılar çıkmıştı. Hükümetin aldığı bir karar gereği, Belkıs Hanım’ın fotoğrafı o zamanlar Ayasofya’da bulunan Aya İrini Kilisesi’ndeki Askeri Müzede sergilenmeye başladı. Yine uçuştan sonra orduya uçak hediye etmek için Belkıs Şevket önderliğinde dernekçe yardım kampanyası başlatıldı. Ancak girişim çok başarılı olamadı. Bu olay yurtiçinden çok yurtdışında, özellikle Müslüman dünyasında yankı bulmuştu. Hindistan’da faaliyet gösteren “Hind Havatın-i İslam Cemiyeti” Belkıs Şevket’e tabrik yazısı ve bir de hediye göndermişti... Belkıs Hanımın dergideki bir resmi, dönemin ünlü kolanyalarının birisinin şişesinin üzerine basılarak “Belkıs Kolanya Suyu” özel ismiyle satışa konulmuştu.

Başvurulan Kaynaklar:

*II. Meşrutiyet’ten Cumhuriyet’e Basında Kadın Öncüler (Güldane Çolak&Lale Uçan-Heyamola Yayınları, 2008)

*Donanma-yı Osmanî Muavenet-i Milliye Cemiyeti (Selahittin Özçelik - Türk Tarih Kurumu basımevi, 2000)

*İttihatçı Aktüaliteden Kitlesel Popülariteye: Şehbal Mecmuası [1909-1914] (Selim Ahmetoğlu-Libra, 2010)

*Osmanlı Kadın Hareketi (Serpil Çakır-Metis Yayınları, 2010)

*İstanbul Paris (Sâlah Birsel-Nisan Yayınları, 1992)

*Havalarda İlk Türk Kadınları (Fikret Arıt- Baha Matbaası,1967)

*Türk Havacılık Kronolojisi (Stuart Kline-Dönence Yayınları, 2002)

*Türk Hava Kuvvetleri Tarihi Cilt: I (Ajun Kurter-Türk Hava Kuvvetleri Kom. Yayınları, 2006)

*İki Mavi: Türk Deniz Havacılık Tarihi  (Deniz Basımevi Müdürlüğü, 2007)

* Popüler Tarih Dergisi (Dünya Yayıncılık, Sayı:2003/38 Ekim)

* Ay Hırsızı (Sunay Akın-T.İş Bankası Kültür Yayınları, 2009)

*Atlas Tarih Derisi (Doğan Burda Dergi Yayıncılık ve Pazarlama A.Ş. Sayı:34, Haziran 2015)